حکاکی نعمت

0
یک رسانه مردمی نمی‌تواند تریبونی به منظور نشر اکاذیب تلقی گردد. بنابراین اعمال یکسری تغییرات در ساختار توئیتر قابل دفاع می‌باشد. به عبارت دیگر هر شخص حقیقی و حقوقی می‌تواند صرفا دارای یک صفحه اختصاصی توئیتر باشد و احراز هویت بهتر است به وسیله نشان‌گذاری یا رنگ‌بندی صورت گردد تا به مرور هر شخص صرفا یک صفجه اختصاصی توئیتر تصاحب نماید.
نعمت شبکه‌های اجتماعی کماکان در هاله‌ای از ابهام قرار دارد چرا که یک بستر رسانه‌ای و احیانا تجاری نیازمند اعتبارسنجی است تا یک فضای متفاوت خلق گردد. اساسا اتلاف وقت شبکه‌های اجتماعی عمدتا به واسطه عدم اعتبارسنجی صورت می‌گیرد و حل این معضل دارای راهکارهای منحصر به خود می‌باشد. بدیهی است که می‌توان مدل اعتبارسنجی و رتبه‌بندی را به گونه دیگری تعریف نمود تا در نهایت مواردی همچون شخص حقیقی یا حقوقی، نمره توئیتر به وسیله کاربران، اعتبار مالی و … مورد تاکید قرار گیرند.
توئیتر می‌تواند به ستاره‌ای درخشان مبدل گردد و در عین حال آزادی را تنها در قاب الهه‌بانو خط‌خطی نفرماید. بنابراین نمی‌توان آزادی گزینشی و فیلترینگ فرمایشی را بهترین گزینه ارزیابی نمود چرا که رسانه آزاد پرنده‌ای است عزیز و استوار. به عنوان نمونه در صورت خلق یک رسانه آزاد و مطمئن می‌توان انواع و اقسام نظرسنجی‌ها و رفراندوم‌های توئیتری را منت‌نوازی نمود!
توئیتر می‌تواند یک بخش عمومی رایگان ارائه نماید و در عین حال یک بخش خصوصی پولی حکاکی نماید. بخش رایگان عبارت است از یک رسانه مردمی آزاد و بدون فیلترینگ و بخش پولی عبارت است از خلق یک بستر تجاری در عرصه‌های گوناگون.
به عنوان مثال حسرت معامله در بازارهای مالی زمین می‌تواند یک نیاز پنهان باشد که به وسیله توئیتر به نعمت مبدل گردد. همچنین رمزارز توئیتر نیز می‌تواند ارز رایج فضای تجاری توئیتر محسوب گردد. بنابراین خلق یک بستر اقتصادی، سیاسی و اجتماعی می‌تواند نعمت توئیتر را در اقصی نقاط جهان عزیز و استوار حکاکی نماید …
اشتراک گذاری

درباره نویسنده

امیر بهلولی

امیر بهلولی که نام کامل ایشان «امیر بهلولی دیزگاه» می‌باشد؛ یک شهروند ایرانی است که مهم‌ترین هدفش ایجاد اعتبار می‌باشد تا به وسیله آن دغدغه‌های مختلف خودش، کشورش و احیانا سایر کشورها را حل نماید. امیر بهلولی مولف 3 کتاب «طلا»، «تورم یا حباب تورمی؟» و «گفته‌ها و ناگفته‌های بورس ایران ...» می‌باشد که هر کدام رویه متفاوتی را طی نموده‌اند. کتاب نوشتن به زبان فارسی به هیچ وجه خوشایند نیست و بدیهی است که امیر بهلولی نیز این موضوع را درک کرده است. در حال حاضر شرایط کشور به شکلی است که نویسندگان کتب مختلف شاید تنها برای سرگرمی و احیانا کسب اعتبار به نوشتن می‌پردازند. نکته جالب اینجاست که روند چاپ کتاب در ایران در حال حرکت به سمتی است که ناشران نه تنها پولی بابت چاپ کتاب به نویسندگان پرداخت نکنند بلکه هزینه‌های چاپ کتاب را نیز از آن‌ها دریافت کنند! بها و ارزشی که مردم به کتاب می‌دهند نیز بسیار عجیب شده است به گونه‌ای که کتاب نوشتن را با موتورهای جستجو مرتبط می‌دانند و در نهایت کلید چاپ کتاب‌های گوناگون را فضای مجازی می‌دانند! با توجه به مطالب گفته شده، امیر بهلولی اولویت اصلی خود در موضوع چاپ کتاب را بر پایه تالیف کتاب به زبان انگلیسی و چاپ آن در خارج از ایران قرار داده است. نویسنده مذکور اعتقاد دارد که به اندازه کافی درباره اقتصاد ایران سخن گفته است و این موضوع در نوشته‌های وی واضح و مبرهن می‌باشد. بنابراین ایشان قصد دارند که از تکرار مطالب مختلف در حوزه اقتصاد ایران پرهیز نمایند و تنها در صورت ضرورت مطلبی را ذکر نمایند.

دیدگاه بسته شده است