سپاس فراوان!

یک بچه در طول هشت سال پیرامون مسائل گوناگون اظهار فضل نمود و در کمال حیرت تقریبا هیچ یک از موارد پیشنهادی را مورد اقبال مشاهده نکرد. اکنون آخزین دست‌نوشته منگ عالم پیرامون اصلاح و تغییر ساختار جمهوری اسلامی منتشر می‌گردد که همانند سایرین بعید است تاثیر خاصی ایجاد نماید.

یک ساختار ورشکسته خودش می‌تواند همه چیز را درک نماید در حالی که پیچیدگی همانند زرنگی پتهان و آشکار ندارد. استخدام چند برابر ظرفیت بخش‌های مختلف حکومتی و در عین حال خلق یک لشکر بیشمار از نیروهای اطلاعاتی تحسین ندارد چرا که براساس فرمایش رسول خدا آب و نان مقدم بود. همچنین خلق انبوه دستاوردها و حماسه‌ها با جزئیات کامل در اختیار بزرگان است و صرفا مصرف داخلی معنای خاصی نداشت. به عنوان مثال ساخت هواپیمای جنگنده نمی‌توانست تنها به وسیله تغییر زاویه بال صورت گیرد یا ساخت ناوشکن به وسیله تغییر کاربری یک نفتکش میسر گردد.

شمارش همه چیز نمی‌تواند گشایش خاصی ایجاد نماید اما همه چیز عالم وجود در حال تغییر است تا حداقل روند طبیعی طی گردد. ایستادن برای نابودی هنر نیست. بنابراین به سادگی می‌توان ترسیم نمود که در ابتدا به وسیله سرویس‌های اطلاعاتی و سپس به وسیله مردم یک موج فراگیر کشتار و ترور اجتناب‌ناپذیر خواهد بود. همچنین نمایان شدن همه چیز برای اندک جامعه بزرگسال و در حاشیه میسر خواهد گشت تا حجت بر همگان تمام گردد.

از نظر بنده روند موجود نویدبخش روزهای بسیلر سنگینی خواهد بود و به احتمال زیاد داستان ادامه خواهد داشت تا پس از خلق یک ویرانه یک جهنم نیز حاصل گردد. اساسا لجاجت و اصرار نادرست ویرانگر است. به عنوان نمونه درک عمق فاجعه سقوط هواپیمای اوکراینی یک توهم نیست چرا که اصابت یک موشک به پیکره یک هواپیما در عصر انواع و اقسام ماهواره‌ها و تجهیزات ارتباطی به هیچ وجه نمی‌تواند با اصرار خط‌خطی گردد. نکته جالب اینجا بود که فیلم اصابت به صورت کاملا تصادفی پیش از حادثه به وسیله یک موبایل ضبط شده بود و به سرعت در رسانه‌های مختلف منتشر شده بود که بسیار عجیب بود اما باز هم رسم روزگار مشق کرد عبرت روزگار!

بحث اصلاح و تغییر ساختار جمهوری اسلامی می‌توانست بدون تلفات صورت گیرد چرا که مرور بدیهیات صرفا شیطان اعظم نمی‌خواست تا در واپسین لحظات بار دیگر نطق پیش از دستور ایراد نماید. نکته جالب آمریکایی‌ها ساختار بسیار انتقادی آن‌هاست که علیرغم در دست بودن تقریبا همه چیز به شکل کاملا متمایزی اجازه نمی‌دهند که کوچکترین اشتباهات به بهانه سیاست نادیده گرفته شوند. به عبارت دیگر مشق هیچ بودن در کنار در دست بودن تقریبا همه چیز بسیار نور است چرا که یک دنیای بسیار منظم و پیچیده نمی‌تواند یک قیامت مسخره و احمقانه را حکاکی نماید. بنابراین نمی‌توان بخش غالب مردم را که صرفا بشر هستند و در عین حال به دنبال مشق همه بودن هستند با یک مشت فلان که تقریبا همه چیز را در اختیار دارند و به صورت پیوسته اعلام می‌نمایند هیچ نیستند برابر دانست. در مجموع اصل عدالت حکم می‌نماید که هر کس به اندازه اختیار و امکان مورد سنجش قرار گیرد.

هر چه بود گذشت و عمر دو روز نتوانست رنگ نماید همه چیز را تا هر آن چه نیاز بود لگدمال گردد و در پایان خدا را سپاس بابت درک همه چیز …