تهدید و فرصت سهام عدالت

0
سیاست‌ها و رویکردهای اتخاذ شده در کشورهای جهان سوم عموما بخشی از جامعه را نادیده می‌گیرند. در حقیقت روند تصمیم‌گیری‌ها به گونه‌ای است که در اغلب موارد ظلم و ناخرسندی حداقل در حق بخشی از جامعه قابل مشاهده می‌باشد.
اعطای هر عایدی می‌تواند به صورت عادلانه در دستور کار قرار گیرد در حالی که سخن گفتن پیرامون همه چیز پسندیده نمی‌باشد.
با ادامه رویکردهای اتخاذ شده در بحث سهام عدالت می‌توان همانند بسیاری از فرصت‌های دیگر بیان نمود که روند موجود نیز نه تنها ثمربخش نمی‌باشد بلکه به دلیل تزریق نقدینگی جدید در سطح جامعه آزاردهنده خواهد شد! البته نمی‌توان تدبیر روزگار را نادیده گرفت چرا که همه چیز زنجیر است.
بنده بررسی خاصی پیرامون سهام عدالت نداشته‌ام اما به صورت اجمالی چند نکته قابل بررسی می‌باشند که عبارتند از:
  • نحوه مدیریت بورس اوراق بهادار تهران بهتر بود لاک‌پشت‌وار و آموزنده مورد تاکید قرار می‌گرفت تا حماسی. در حقیقت با کمی تدبیر، داستان بسیار تحسین برانگیز تداعی می‌گشت و در عین حال ساختار اقتصاد کشور متحول می‌شد در حالی که پس از باد کردن‌های چندین برابری قیمت سهام شرکت‌های مختلف دیگر نمی‌توان سهامداری و سرمایه‌گذاری در بورس را دارای پشتوانه ارزیابی نمود. به عبارت دیگر در دوره‌ای که همه چیز تحت فشار است نمی‌توان یکسری شرکت‌های دولتی را در تابلو خود گران کرد تا عالم و آدم برای خرید سهامشان صف بکشند.
  • فلسفه توزیع سهام همگانی، گذاشتن پول در دست مردم نمی‌باشد و در عین حال نحوه توزیع به گونه‌ای نیست که در حق بخشی از جامعه اجحاف شود. در حال حاضر بخش قابل توجهی از جامعه به هر دلیلی فاقد سهام عدالت می‌باشند در حالی که همین موضوع می‌تواند داستان‌های متعددی را تعبیر نماید!
  • نحوه آزادسازی سهام عدالت نیز به طور کامل همه چیز را به سخره می‌گیرد و هنرنمایی تصمیم‌گیرندگان این بخش را به نمایش می‌گذارد!
سهام عدالت می‌توانست در پنج سال متوالی به صورت 20 درصد، 20 درصد مورد بازگشایی قرار می‌گرفت. پیش از رشد بازار بهتر بود 20 درصد اول در پرتفو افراد آزاد می‌شد و فروشندگان می‌آموختند که سهامداری می‌تواند مطلوب باشد.
به منظور جذب نقدینگی جدید به بخش واقعی اقتصاد و تغییر فرهنگ سرمایه‌گذاری به سادگی می‌توان از مکانیزم‌هایی همچون افزایش سرمایه از محل آورده‌های سهامداران استفاده نمود و در عین حال به مشارکت‌کنندگان آموخت که می‌توان از همکاری و کار تیمی لذت برد. در بحث سهام عدالت نیز بهتر بود پس از بازگشایی 20 درصد اولیه، برخی شرکت‌ها افزایش سرمایه را در دستور کار قرار می‌دادند و سرمایه‌گذاران تامین نقدینگی برای بخش واقعی اقتصاد را مشق می‌نمودند!
به منظور آشنایی مردم با بازار بورس نیازی نبود که عرضه اولیه‌های انقلاب‌گونه در دستور کار قرار گیرند و برخلاف سیاست آقای دژپسند تنها نقدینگی جدید تزریق گردد. بحث سهام عدالت می‌توانست یک کلاس درس کامل برای همگان باشد و سرمایه‌گذاران پیوسته بتوانند دارایی بلوکه شده و احیانا فروخته شده خود را مورد ارزیابی قرار دهند. همچنین نیازی نبود که یک ملت با تمام وجود علم تحلیل تکنیکال را درک نمایند و در عین حال همه چیز را تحلیل نمایند!
یک موضوع دیگر که می‌توانست توسعه کشور را به صورت جدی مورد تاکید قرار دهد، بحث تخصیص عادلانه و یکسان سهام عدالت به هر ایرانی بود تا با یک حرکت بسیاری از مسائل اصلاح شوند در حالی که فرصت‌ها پایدار نمی‌باشند.
در حال حاضر می‌توان دستاوردها را شماره نمود در حالی که عهده‌داران به دنبال خلق حماسه می‌باشند! گاهی اوقات می‌توان تاریخ را مرور نمود در حالی که بعید است تغییر خاصی ایجاد گردد!

همه چیز زنجیر است!

منتشر شده در روزنامه جوان
اشتراک گذاری

درباره نویسنده

امیر بهلولی

امیر بهلولی که نام کامل ایشان «امیر بهلولی دیزگاه» می‌باشد؛ یک شهروند ایرانی است که مهم‌ترین هدفش ایجاد اعتبار می‌باشد تا به وسیله آن دغدغه‌های مختلف خودش، کشورش و احیانا سایر کشورها را حل نماید. امیر بهلولی مولف 3 کتاب «طلا»، «تورم یا حباب تورمی؟» و «گفته‌ها و ناگفته‌های بورس ایران ...» می‌باشد که هر کدام رویه متفاوتی را طی نموده‌اند. کتاب نوشتن به زبان فارسی به هیچ وجه خوشایند نیست و بدیهی است که امیر بهلولی نیز این موضوع را درک کرده است. در حال حاضر شرایط کشور به شکلی است که نویسندگان کتب مختلف شاید تنها برای سرگرمی و احیانا کسب اعتبار به نوشتن می‌پردازند. نکته جالب اینجاست که روند چاپ کتاب در ایران در حال حرکت به سمتی است که ناشران نه تنها پولی بابت چاپ کتاب به نویسندگان پرداخت نکنند بلکه هزینه‌های چاپ کتاب را نیز از آن‌ها دریافت کنند! بها و ارزشی که مردم به کتاب می‌دهند نیز بسیار عجیب شده است به گونه‌ای که کتاب نوشتن را با موتورهای جستجو مرتبط می‌دانند و در نهایت کلید چاپ کتاب‌های گوناگون را فضای مجازی می‌دانند! با توجه به مطالب گفته شده، امیر بهلولی اولویت اصلی خود در موضوع چاپ کتاب را بر پایه تالیف کتاب به زبان انگلیسی و چاپ آن در خارج از ایران قرار داده است. نویسنده مذکور اعتقاد دارد که به اندازه کافی درباره اقتصاد ایران سخن گفته است و این موضوع در نوشته‌های وی واضح و مبرهن می‌باشد. بنابراین ایشان قصد دارند که از تکرار مطالب مختلف در حوزه اقتصاد ایران پرهیز نمایند و تنها در صورت ضرورت مطلبی را ذکر نمایند.

یک پاسخ قرار دهید