تلالو آزادگی و حق‌‌طلبی در عاشورا

0
تاریخ عملکرد هر حکومت را ثبت می‌نماید و در عین حال بازی‌های ظاهرا پنهان را آشکار می‌سازد. یکی از درس‌های تاریخ، ذلت و خواری حکمای فرومایه است که با جهل خود، روزگار گذراندند.
در حال حاضر شرایط ایران امروز به گونه‌ای است که اگر روند فعلی ادامه یابد، دوقطبی بی‌سابقه‌ای ایجاد خواهد شد. به زبان ساده‌تر به کشوری شبیه به هندوستان گدا و مهاراجه تبدیل خواهد شد.
اختلاف طبقاتی یکی از ضعف‌های مکتب لیبرالیسم می‌باشد در حالی که ایران امروز نیز شکاف طبقاتی بزرگی را در خود می‌بیند. نکته جالب اینجاست که بیش از %80 اقتصاد ایران دولتی و حکومتی می‌باشد. شاید عجیب به نظر برسد اما به عنوان مثال بانک خصوصی در کشور وجود ندارد چرا که بخش عمده‌ای از سهام بانک‌های خصوصی‌نما در اختیار شخصیت‌های حقیقی و حقوقی مشخص می‌باشد! شرکت‌های پتروشیمی، فولادی، خودرویی و … نیز دارای وضعیت مشابهی می‌باشند. به عبارت دیگر اختلاف طبقاتی لیبرال‌ها به وضوح در کشور مشاهده می‌شود اما تخصیص بهینه منابع و شفافیت آن‌ها جایگاه خاصی در اقتصاد ایران ندارد!
در حال حاضر ایران به یک قدرت تبدیل شده است اما ثمره قدرت فعلی، نابودی ارزش‌ها و بت شدن پول و ثروت می‌باشد که ریشه آن به مسائل مختلفی همچون فشار اقتصادی شدید برمی‌گردد. اتخاذ هر سیاستی در نهایت باید به پیشرفت و توسعه کشور منجر شود در حالی که شرایط امروز به هیچ وجه توسعه‌یافتگی را در خود نمی‌بیند.
امام حسین (ع) و یاران ایشان پرچم اسلام را پشت ابرها دیدند که عاشورا اتفاق افتاد. ایران امروز بزرگترین حامی مراسم محرم می‌باشد. به همین دلیل نمی‌توان دلیل صبر مردم را گرسنه بودن دانست چرا که گرسنه بودن می‌تواند همه چیز را تغییر دهد.
مردم ایران سختی‌ها را به هیچ وجه به واسطه گرسنگی تحمل نکردند بلکه اعتقادات مذهبی و یا ملی باعث شد که حکومت فعلی به حیات خود ادامه دهد. بنده به طرفداران این تفکر بشارت می‌دهم که پیگیری سیاست گرسنه نگه داشتن، همه چیزشان را بر باد خواهد داد …
به واسطه عاشورا می‌توان گفت که مروت و جوانمردی در افرادی که مست دنیا شوند از بین می‌رود و در عین حال توجیه‌های همیشگی، دغدغه‌های ذهنی آن‌ها را برطرف می‌نماید.
هر سال مراسم محرم برگزار می‌شود اما درس‌های آن در نظر گرفته نمی‌شوند. حق‌طلبی داستان عاشورا را آغاز نمود. امام حسین (ع) به منظور امر به معروف و نهی از منکر عدم همرنگی با حکومت را انتخاب نمود. انسان‌های آزاده نسبت به سایر افراد بی‌تفاوت نیستند. مخالفتشان با حکومت نیز یک نعمت است در حالی که بسیاری از مردم این موضوع را درک نمی‌کنند.
یک جامعه می‌تواند نابسامانی‌های بیشتر و بیشتر را در خود ببیند و در عین حال می‌تواند سرنوشت خود را تغییر دهد. گاهی اوقات شرایط به نحوی است که می‌توان برخی کاستی‌ها را نادیده گرفت اما یک انسان آزاده نمی‌تواند بازی با همه چیز را نادیده بگیرد.
پافشاری بر خواسته‌ها ویژگی است که طرفداران یک آزاده نباید آن را رها نمایند در حالی که مردم کوفه امام حسین (ع) را تنها گذاشتند. بزرگمرد عاشورا انسانیت را دنبال نمود و پیروانش نیز دنیا را رها نمودند که این رفتارشان همچون آتشی بر پیکره اسلام‌نماها بود.

گاهی اوقات یا باید خوب گریه کرد یا همه چیز را رها نمود …

اشتراک گذاری

درباره نویسنده

امیر بهلولی

امیر بهلولی که نام کامل ایشان «امیر بهلولی دیزگاه» می‌باشد؛ یک شهروند ایرانی است که مهم‌ترین هدفش ایجاد اعتبار می‌باشد تا به وسیله آن دغدغه‌های مختلف خودش، کشورش و احیانا سایر کشورها را حل نماید. امیر بهلولی مولف 3 کتاب «طلا»، «تورم یا حباب تورمی؟» و «گفته‌ها و ناگفته‌های بورس ایران ...» می‌باشد که هر کدام رویه متفاوتی را طی نموده‌اند. کتاب نوشتن به زبان فارسی به هیچ وجه خوشایند نیست و بدیهی است که امیر بهلولی نیز این موضوع را درک کرده است. در حال حاضر شرایط کشور به شکلی است که نویسندگان کتب مختلف شاید تنها برای سرگرمی و احیانا کسب اعتبار به نوشتن می‌پردازند. نکته جالب اینجاست که روند چاپ کتاب در ایران در حال حرکت به سمتی است که ناشران نه تنها پولی بابت چاپ کتاب به نویسندگان پرداخت نکنند بلکه هزینه‌های چاپ کتاب را نیز از آن‌ها دریافت کنند! بها و ارزشی که مردم به کتاب می‌دهند نیز بسیار عجیب شده است به گونه‌ای که کتاب نوشتن را با موتورهای جستجو مرتبط می‌دانند و در نهایت کلید چاپ کتاب‌های گوناگون را فضای مجازی می‌دانند! با توجه به مطالب گفته شده، امیر بهلولی اولویت اصلی خود در موضوع چاپ کتاب را بر پایه تالیف کتاب به زبان انگلیسی و چاپ آن در خارج از ایران قرار داده است. نویسنده مذکور اعتقاد دارد که به اندازه کافی درباره اقتصاد ایران سخن گفته است و این موضوع در نوشته‌های وی واضح و مبرهن می‌باشد. بنابراین ایشان قصد دارند که از تکرار مطالب مختلف در حوزه اقتصاد ایران پرهیز نمایند و تنها در صورت ضرورت مطلبی را ذکر نمایند.

یک پاسخ قرار دهید