زندگی با معنا

هیچ چیز کامل نیست و همه چیز می‌تواند بهتر گردد. هر کس باید خودش را ارزیابی نماید و در زندگی فردی و اجتماعی خود یک استراتژی مشخص انتخاب نماید. انتخاب استراتژی نیازمند تفکر می‌باشد. بنابراین می‌توان پیرامون مسائل مختلف اندیشه نمود و در نهایت برای همه چیز برنامه داشت.

اساسا همواره می‌توان برای همه چیز برنامه داشت و در عین حال همواره می‌توان از گذشت روزگار عبرت گرفت تا لذت بردن از روزگار میسر گردد.

آرمان‌های بزرگ به زمان نیاز دارند و همواره قابل دسترس نمی‌باشند. یک امپراتوری در یک چشم به هم زدن ساخته نمی‌شود. بنابراین هر کس می‌تواند از هر آنچه که وجود دارد لذت ببرد و در عین حال جنگیدن با مشکلات و عبور از موانع را مورد تاکید قرار دهد.

همه چیز نمی‌تواند داستان داشته باشد.