منشور طلا طلا بهر زارش نبود هزار هزار!

0
گاهی اوقات سکوت بسیار شیرین‌تر از هزار هزار است و در عین حال بهترین گزینه همان سکوت است اما بار فکری دو روز دنیا و احیانا حسرت ناشی از سیاست‌بازی‌ها آرامش و وقار نگوید جانم کبیر زمین‌تمام! شاید احمقانه باشد یک هیچ ثانیه به ثانیه مشق نماید هزار هزار گرچه مدت‌هاست سکوت گوید امیرشکار …
پدر بزرگ کوروش بیش از 2500 سال پیش درک کرد که یک قوم می‌تواند با اندک محبتی سینه سپر نماید بهر دشمنان و یهودیان را زار زار فرمود ناز ناز تا خوش باشند هلاک هلاک! بنابراین سرزمین فلسطین سال‌ها پیش از میلاد مسیح هزار هزار بوده است به رسم داوود و سلیمان نبی گرچه ظلم و ستم حرام بوده است در مکتب مار و تسبیح نگاه نگاه!
در طول تاریخ بشر عموما روند این بوده است که ابتدا با ظلم و ستم به ضعیف‌ترها هجوم می‌بردند و آرام آرام می‌فرمودند غیر ما کس دیگر است بفرماید! همین منطق بهر قماش نور نور امروز کم هلاک نکرد هزار هزار تا بگویند ما که هستیم جادو چه کار! اینان تازه قماش توبه‌هزار هستند و بماند آنان که همه دانند خدا خدا نگویند چرا چرا!
بحث اصلی در زمان غصب سرزمین فلسطین اصرار بر کشتار و ظلم بیشتر بوده است که بدون شک بایستی پس از مدتی رویکرد جایگزین اجرا می‌گشت تا کینه و نفرت نگاه نگاه نگردد وای وای! پس مدل ظلم اولیه درست است در طول تاریخ مشابه کم نداشته است اما استمرار این روند گل و شیرینی نداشته است بهر پاشنه و غلام غلام یک ستاره‌تمام! نباید گفت که بعدش چه شد و ستاره‌جان ترشی انداخت بهر رضا رضای کنیز چه باک!
بشر دو پا بدون عیب نیست و این که تعصب و غرور یهود نکته می‌شود گزاف نیست اما بحث اقلیت بودن این قوم و در عین حال ثروتشان نیز گزاف نیست ای قماش ستاره چه کار! همچنین بحث خوف‌پراکنی و وای وای پیچیده هم بار دیگر بدون ارتباط نیستند با اقلیت و ثروتمند بودن این قوم در حالی که نگاه نگاه بهر تنهایی ستاره‌جان هیچ نبوده است جز ناز ناز کبریا!
اسرائیل امروز نمی‌تواند نیروی نظامی تعطیل نماید چرا که تا آخرین مورد گزارش قتل عام خواهند شد اما نگاه نگاه هم سم است بهر قماش جادوهزار گرچه مورد اخیر تا چند روز جز نگاه نگاه چاره نبود بهر هزار هزار! به عبارت دیگر نیروی نظامی هزار هزار ضرورت است اما سزای هزار هزار اشک است زار زار!
بزرگترین اشتباه اسرائیل نوع جذب مهاجران بوده است که خدا یکی یهود یکی بزرگترین آرمانش بوده است در حالی که چه زیبا حتی حاضر نیستند چند روز از ساحل به پناهگاه نقل مکان نمایند وای وای! در صورت جذب شهروند فلسطینی بهر حکومت اسرائیل از یک طرف آتش جنگ و خصومت کم می‌گشت و از طرف دیگر عمو می‌توانست روضه گیرد بهر مظلومان ترشی چه کار!
بدیهی است که افراد زیادی در سراسر جهان یهودی نیستند اما در ازای اندک محبت حداقل فرار فرار آواز نمی‌فرمایند قشنگ قشنگ! بنابراین سرزمین اسرائیل و فلسطین بهتر است بسیار محترمانه هزار هزار یهود عذر بخواهد و هزار هزار جایگزین نماید گرچه خلق یک قوم واحد با هر نام و نشان جدیدی نمی‌تواند پرچم بگوید دنیا فقط ستاره …

خاک هر چه باشد تحفه ربناست ***** گرچه باز گویید مال ما کبریاست

اشتراک گذاری

درباره نویسنده

امیر بهلولی

امیر بهلولی که نام کامل ایشان «امیر بهلولی دیزگاه» می‌باشد؛ یک شهروند ایرانی است که مهم‌ترین هدفش ایجاد اعتبار می‌باشد تا به وسیله آن دغدغه‌های مختلف خودش، کشورش و احیانا سایر کشورها را حل نماید. امیر بهلولی مولف 3 کتاب «طلا»، «تورم یا حباب تورمی؟» و «گفته‌ها و ناگفته‌های بورس ایران ...» می‌باشد که هر کدام رویه متفاوتی را طی نموده‌اند. کتاب نوشتن به زبان فارسی به هیچ وجه خوشایند نیست و بدیهی است که امیر بهلولی نیز این موضوع را درک کرده است. در حال حاضر شرایط کشور به شکلی است که نویسندگان کتب مختلف شاید تنها برای سرگرمی و احیانا کسب اعتبار به نوشتن می‌پردازند. نکته جالب اینجاست که روند چاپ کتاب در ایران در حال حرکت به سمتی است که ناشران نه تنها پولی بابت چاپ کتاب به نویسندگان پرداخت نکنند بلکه هزینه‌های چاپ کتاب را نیز از آن‌ها دریافت کنند! بها و ارزشی که مردم به کتاب می‌دهند نیز بسیار عجیب شده است به گونه‌ای که کتاب نوشتن را با موتورهای جستجو مرتبط می‌دانند و در نهایت کلید چاپ کتاب‌های گوناگون را فضای مجازی می‌دانند! با توجه به مطالب گفته شده، امیر بهلولی اولویت اصلی خود در موضوع چاپ کتاب را بر پایه تالیف کتاب به زبان انگلیسی و چاپ آن در خارج از ایران قرار داده است. نویسنده مذکور اعتقاد دارد که به اندازه کافی درباره اقتصاد ایران سخن گفته است و این موضوع در نوشته‌های وی واضح و مبرهن می‌باشد. بنابراین ایشان قصد دارند که از تکرار مطالب مختلف در حوزه اقتصاد ایران پرهیز نمایند و تنها در صورت ضرورت مطلبی را ذکر نمایند.

دیدگاه بسته شده است