دیوانه دانا!

0
عاقبت یک دنیای بسیار منظم و حیرت‌انگیز بهتر است بدون ثمر حکاکی نگردد چرا که سرانجام یک رنگ‌پاشی افسانه‌ای لزوما سرگرمی نخواهد بود! به عبارت دیگر فلسفه منشور دنیا دلیل رنگ‌پاشی است تا در کمال حیرت یک تجزیه جالب صورت گیرد …
فلسفه ادیان تعالی همه چیز بوده است تا در نهایت اخلاق، انسانیت، عدالت و … رنگ‌آمیزی شوند! بدیهی است که میزان در روز جزا ادیان نخواهند بود بلکه باز هم اخلاق، انسانیت، عدالت و … به عنوان سنگ محک قلمداد خواهند شد چرا که نخ هسته خرما صرفا افسانه نخواهد بود!
اعجاز ادیان قابل انکار نیست. به عنوان مثال مدل حکومت پیامبر اسلام به هیچ وجه حکمرانی نبوده است و بیشتر خاک‌بازی و نورافشانی بوده است تا موارد دیگر! پس از پیامبر نیز ابوبکر، عمر، عثمان و علی هر یک به شیوه متمایزی حکومت کرده‌اند در حالی که حکومت امام علی بار دیگر بیشتر خاک‌بازی و نورافشانی بوده است تا موارد دیگر!
نقل است که عمر در زمان انتخاب جانشین برای خود به هر یک از کاندیداها موضوعی را متذکر می‌شود و به امام علی می‌گوید که به واسطه شوخ‌طبعی و خوش‌خلقی بسیار، مردم در زمان مناسب از تو فرمانبرداری نخواهند کرد و دقیقا چند بار پیش‌بینی عمر محقق می‌گردد در حالی که یک شخصیت متمایز در همه چیز اثبات کرده است که تفکراتش سراسر هویداست …
از نظر بنده شخصیتی که انواع و اقسام اعجازها صرفا در نقل قول‌های به یادگار گذاشته شده از وی بیانگر همه چیز است لزوما احمق نبوده است! به عنوان نمونه یک حدیث ارزشمند پیرامون تقویت حافظه از امام علی می‌تواند پاسخ همه چیز باشد که عبارت است از:
«به منظور تقویت حافظه به مقدار مساوی از سعد و زعفران می‌گیری و به آن عسل اضافه می‌نمایی و روزی دو مثقال از آن می‌خوری!»
عمل به توصیه جالب این حدیث تنها پس از حدود یک سال پاسخ همه چیز خواهد بود تا بهلول دانا با صدای بلند اعلام نماید که هر چه کرد لزوما دیوانگی نبود!
مدل حکومت باز، برابر و آزاد امام علی هیچگاه مورد توجه قرار نگرفته است در حالی که نقد خلیفه در مسجد کوفه به هیچ وجه احمقانه نبوده است چرا که یک رهبر عزیز و توانمند پیوسته نمی‌گوید که صرفا ما خوبیم! حتی در میانه جنگ‌ صفین نیز به دنبال تحمیل نظر خود نمی‌رود در حالی که شاید هر انسان عادی نظر درست و بدیهی خود را اعمال می‌نمود. مدل حکمرانی امام علی مدل دموکراسی فرمایشی نبوده است در حالی که از نظر بنده دموکراسی اندازه دارد. بنابراین نقد علی شعور اندک نیز می‌طلبد …

سپاس بیشمار به تربت نداشته‌ها ***** تا دیوانه دانا بنازدش نداشته‌ها

اشتراک گذاری

درباره نویسنده

امیر بهلولی

امیر بهلولی که نام کامل ایشان «امیر بهلولی دیزگاه» می‌باشد؛ یک شهروند ایرانی است که مهم‌ترین هدفش ایجاد اعتبار می‌باشد تا به وسیله آن دغدغه‌های مختلف خودش، کشورش و احیانا سایر کشورها را حل نماید. امیر بهلولی مولف 3 کتاب «طلا»، «تورم یا حباب تورمی؟» و «گفته‌ها و ناگفته‌های بورس ایران ...» می‌باشد که هر کدام رویه متفاوتی را طی نموده‌اند. کتاب نوشتن به زبان فارسی به هیچ وجه خوشایند نیست و بدیهی است که امیر بهلولی نیز این موضوع را درک کرده است. در حال حاضر شرایط کشور به شکلی است که نویسندگان کتب مختلف شاید تنها برای سرگرمی و احیانا کسب اعتبار به نوشتن می‌پردازند. نکته جالب اینجاست که روند چاپ کتاب در ایران در حال حرکت به سمتی است که ناشران نه تنها پولی بابت چاپ کتاب به نویسندگان پرداخت نکنند بلکه هزینه‌های چاپ کتاب را نیز از آن‌ها دریافت کنند! بها و ارزشی که مردم به کتاب می‌دهند نیز بسیار عجیب شده است به گونه‌ای که کتاب نوشتن را با موتورهای جستجو مرتبط می‌دانند و در نهایت کلید چاپ کتاب‌های گوناگون را فضای مجازی می‌دانند! با توجه به مطالب گفته شده، امیر بهلولی اولویت اصلی خود در موضوع چاپ کتاب را بر پایه تالیف کتاب به زبان انگلیسی و چاپ آن در خارج از ایران قرار داده است. نویسنده مذکور اعتقاد دارد که به اندازه کافی درباره اقتصاد ایران سخن گفته است و این موضوع در نوشته‌های وی واضح و مبرهن می‌باشد. بنابراین ایشان قصد دارند که از تکرار مطالب مختلف در حوزه اقتصاد ایران پرهیز نمایند و تنها در صورت ضرورت مطلبی را ذکر نمایند.

دیدگاه بسته شده است