دوریال بی‌همگان!

0
شازده بودن خوب است و عزیز دل بودن بهتر در حالی که اشک شور اندازه ندارد! ظلم مرد و زن نمی‌شناسد و در عین حال سنگ رنگدانه ندارد تا دو روز دنیا یک به یک شماره نگردد! گل‌پسری یک بحث است و شاه‌پسری بحث دیگری است. تلخی و شوری اندازه دارد. کنیزی و سروری پیمانه دارد. سیاهی و سفیدی دندانه دارد تا در نهایت صلوات بر مردانگی واجب نگردد!
مرد هر چه باشد بت نیست. زن نیز هر چه هست عروسک نیست. ظلم عموما به وسیله مردان نسبت به زنان حکاکی می‌گردد. همچنین رحم عموما به وسیله زنان نسبت به مردان نقاشی می‌گردد. بنابراین مردسالاری مسالمت‌آمیز قابل ستایش است و غیر از آن ظلم است و بس.
در دوره کنونی مدل اسلامی زن به هیچ وجه نمی‌تواند عاری از ظلم اجرایی گردد. حذف نیروی کار زن خواسته حقیقی اسلام نیست بلکه عدم حضور و خودنمایی زن به ویژه در سطوح مختلف جامعه مورد تاکید است و در عین حال فراهم نمودن یک خانواده شیرین و استوار اصل اسلام است. سبک زندگی سالم و آسان گزینه پیشنهادی اسلام است. به صورت کلی نمی‌توان مدل جالب اسلامی را امروز اسلامی دانست چرا که ظلم آتش است و دین نقض آتش. اخلاق، عدالت، سالاری و … اساس و پایه دین است. بنابراین نمی‌توان در یک دنیای بسیار عجیب و حیرت‌انگیز و لا تظلمون فتیلا را نادیده گرفت چرا که بشر هیچ است و هیچ خدا نیست …
فیلم بی‌همگان بعید است تاثیر خاصی ایجاد نماید اما عکس اشتباه سالیان اخیر نمی‌تواند عاری از ظلم تعبیر گردد. بدیهی است که مردسالاری به مراتب بهتر و استوارتر از زن‌سالاری است اما بهترین گزینه مردسالاری مسالمت‌آمیز است. به جز بحث ظلم در حق زن، موضوع غیرت و احیانا شجاعت به شکل ویرانگری نباید مورد تاکید قرار گیرد چرا که حکم چنین فضایی نمی‌توانست سگ را نجس اعلام نماید. تفکیک حماقت و غیرت یک اصل ضروری است. همچنین در کمال خجالت و عذرخواهی باید گفت که دانای احمق می‌شود همه چیز. بنابراین مرد و زن بشر هستند و افراط در هر چیز هنر عقل نیست …

سنگ عالم پر ندارد بهر انکار ***** رحم عالم پروانه دارد مست انکار

تا حکایت روایت نگردد بهر انصاف ***** پس جانم به قربان خود بهر انکار

اشتراک گذاری

درباره نویسنده

امیر بهلولی

امیر بهلولی که نام کامل ایشان «امیر بهلولی دیزگاه» می‌باشد؛ یک شهروند ایرانی است که مهم‌ترین هدفش ایجاد اعتبار می‌باشد تا به وسیله آن دغدغه‌های مختلف خودش، کشورش و احیانا سایر کشورها را حل نماید. امیر بهلولی مولف 3 کتاب «طلا»، «تورم یا حباب تورمی؟» و «گفته‌ها و ناگفته‌های بورس ایران ...» می‌باشد که هر کدام رویه متفاوتی را طی نموده‌اند. کتاب نوشتن به زبان فارسی به هیچ وجه خوشایند نیست و بدیهی است که امیر بهلولی نیز این موضوع را درک کرده است. در حال حاضر شرایط کشور به شکلی است که نویسندگان کتب مختلف شاید تنها برای سرگرمی و احیانا کسب اعتبار به نوشتن می‌پردازند. نکته جالب اینجاست که روند چاپ کتاب در ایران در حال حرکت به سمتی است که ناشران نه تنها پولی بابت چاپ کتاب به نویسندگان پرداخت نکنند بلکه هزینه‌های چاپ کتاب را نیز از آن‌ها دریافت کنند! بها و ارزشی که مردم به کتاب می‌دهند نیز بسیار عجیب شده است به گونه‌ای که کتاب نوشتن را با موتورهای جستجو مرتبط می‌دانند و در نهایت کلید چاپ کتاب‌های گوناگون را فضای مجازی می‌دانند! با توجه به مطالب گفته شده، امیر بهلولی اولویت اصلی خود در موضوع چاپ کتاب را بر پایه تالیف کتاب به زبان انگلیسی و چاپ آن در خارج از ایران قرار داده است. نویسنده مذکور اعتقاد دارد که به اندازه کافی درباره اقتصاد ایران سخن گفته است و این موضوع در نوشته‌های وی واضح و مبرهن می‌باشد. بنابراین ایشان قصد دارند که از تکرار مطالب مختلف در حوزه اقتصاد ایران پرهیز نمایند و تنها در صورت ضرورت مطلبی را ذکر نمایند.

دیدگاه بسته شده است