حکمت بوسه منت یا منت بوسه حکمت؟؟

عقل بزرگترین نعمتی است که بهر بشر دو پا منت گشته است زار یا ناز گرچه بخش غالب ارادی می‌باشد و این سبک زندگی است که بیشتر و باز هم بیشتر بوسه‌محور اشاره گرفته است زار یا ناز ای طفل تقدیر چرا سراسر وای وای!!

ادیان ز رسم بیداری خدعه گشته‌اند سراسر دین‌داری گرچه این همه بهر آن همه نبوده است ز بال بال چرا شما کمال کمال تا دو که چه عرض گردد یک روز هم نگیرند چند نمره باشد بهر شما اختیاری! پس سبک‌بال بهر جمال جمال خدعه گردد گوش گیرید یا باز هم کذا کذا ز رسم باشد شما هم دریای سراسر دیداری؟! آخر چه گوید کبریا ز رسم شنیداری که آن همه بیداری سرانجام گشت؛ جان مادر چرا تنها شنیداری؟! حال زود سراغ چیز دیگر روند خود دانند تا بچرخند بهر عسل دردانه مثل ز رسم باز هم هویج چرا و دریای شیر فنجان دیگر چرا بس که ندیده و نشناخته باید سرود عذر بنده بهر تقصیر شماست ای نازغنچگان چرا نباشید افعی و کبرای فلان گرچه بار دیگر زود هوش و حواس مرده گویند هویج‌بستنی چیز دیگر است!!

این که نباید ز ماتم کشک شریک دست‌پخت نمود یک بحث است و این که باید ز خاتم بوسه منت نگاشت بحث دیگر است چرا که ز رسم آش تقطیر بایستی ریز ریز آب و حلوا گرفت گرچه گویند این قبیل چه باشد بهر یک کبیر سراسر خبیر! پس بیشتر نگویم تا بماند بهر فرصت ز رسم نصرت …

پدرخوانده یک عنوان با تعریف ناز است که بیشتر بهر سرپرستی آقای بزرگ نسبت به اعضای غیر از خانواده بیولوژیک خود اطلاق می‌گردد در حالی که چنین جایگاهی صرفا قدرت‌محور نبوده است و نخواهد بود. در حقیقت مجموعه‌ای از امکانات مادی و معنوی به ویژه هوش و ذکاوت در آغوش بنازم درایت می‌توانند به کسب چنین عناوینی منجر شوند.

فیلم پدرخوانده (The Godfather) یکی از نازترین می‌توان سرود اما یکی از عبرت‌آموزترین فیلم‌های تاریخ سینما بهتر است گرچه نازی و زاری اثر بیشتر به نوع نگاه برمی‌گردد تا محتوای فیلم چرا که این همه وای وای بهر هزار هزار می‌توانند بیشتر به یک فیلم کمدی اشاره گرفته باشند تا موارد دیگر اما در هر حال توجه بسیاری از مخاطبان را به خود جلب نموده است …

مردسالاری این فیلم یک طرف، زن‌سالاری هم بیهوده تلف نکرده است طفل شش ماهه را طرف دیگر؛ بحث خانواده‌محوری آن یک موضوع ساده نمی‌باشد تا چند هویج نگاه کذا کذا بسرایند ناز ناز! اساسا فضای همبستگی و پشتیبان‌گیری خانوادگی، قومی و یا ملی چیزی نیست که قابل نقد باشد اما تعصب و افراط در عقاید خاص نه تنها امر مطلوبی نمی‌باشد بلکه به مرور دشمن مشترک خواهد ساخت و چرا باشند تنها یکی یا دو تا؟! بنابراین چتر سراسر بیداری در سایه‌سار عقل‌ستایی نازترین نباشد حداقل یکی از اصول بدیهی پایداری و احیانا ماندگاری می‌باشد.

گاهی اوقات دراز دراز نوشتن بیهوده است چرا که تمام نکات شماره شماره شده‌اند اغراق اما کم یا زیاد دیگر چرا شب‌بیداری افتراق تا در نهایت این که ایراد توان گرفت لزوما هنر نفرمایند بهر بندگان خدا چند کتک کتک روزگار!

چرایی این که سینمای هالیوود حداقل در فیلم‌های موفق خود قابل تحسین و انگشت‌نما کارنامه ثبت کرده است بحث کوچکی نیست اما پیچیده هم نیست هزار هزار بهر بازی آن همه زار زار! به عبارت دیگر ناز تصویر کشیدن با جزئیات زیاد و احیانا مو به مو قوه عقل حداقلی می‌خواهد در حالی که چنین فضایی حتی در خود کشورهای غربی نیز لزوما مهیا نمی‌باشد چرا که بهر همگان تصویر کشیدن اول طراوت قلم خواهد و دوم تراوش احیانا قلم!

به عنوان مثال فیلم کذایی یا باشد مثلا کمدی و احیانا جنایی خانه کاغذی یا سرقت پول (Money Heist) با واکنش مثبت مخاطبان زیادی در اقصی نقاط جهان مواجه شده است اما نازفیلمی با نام روز گردش بچه (Baby’s Day Out) با فروش خاصی مواجه نشده است در حالی که بار دیگر ظرافت و ریزبینی هالیوود با نهایت شیرینی و طراوت به تصویر کشیده شده است. پس میزان فروش و مهمتر از آن نمره‌های اسکارنشان لزوما قابل اتکا نمی‌باشند اما به راستی چرا نوع فیلم‌سازی هالیوود عطر و طعم دیگری دارد؟؟

رسم تقدیر این بود و اسکار چرا ***** بس که رسم تقطیر اجازه گویند چرا