بلای نفت!

0
نفت یک ماده استراتژیک و کاربردی می‌باشد و نزدیک به یک قرن است که پای این ماده با ارزش به زندگی ایرانی‌ها باز شده است.
برخی بزرگان در داخل و خارج از ایران معتقدند که عقب‌ماندگی‌های ایران و سایر کشورهای جهان سوم عمدتا از همین ماده نفرین شده نشات می‌گیرد! در این میان، کسی هم پیدا نمی‌شود که بگوید: چرا نفرین این ماده استراتژیک تنها در کشورهای جهان سوم و عقب‌افتاده نمایان می‌شود و در کشوری همچون ایالات متحده آمریکا که در حال حاضر بزرگترین تولیدکننده نفت در سطح جهان می‌باشد، اثر نمی‌کند؟!
در کشورهای عقب‌افتاده و فلاکت‌زده‌ای همچون ایران می‌توان انواع و اقسام نطق‌ها را به زبان آورد و در عین حال مورد حمایت دیگران قرار گرفت چرا که طعم حمایت‌ها ترکیبی از تملق، جواز ادامه حیات، رانت و وقت‌گذرانی می‌باشد. اساسا در کشوری که هر کس می‌تواند به واسطه ارتباطات خود به قدرت، ثروت و یا شهرت دست یابد چگونه می‌توان از عقل و حکمت سخن گفت؟
می‌توان همه چیز را مثبت ارزیابی نمود و مشکلات را فرصت قلمداد نمود چرا که در مسیر رشد و توسعه نباید از مشکلات و سختی‌ها خرده گرفت!
سخن گفتن و تنها سخن گفتن تا چه حد می‌تواند ساده و بدون پشتوانه باشد در حالی که لذت بردن از زندگی میسر می‌باشد!
در چند قرن اخیر، عقب‌ماندگی مسلمانان عمدتا به دلیل بت‌سازی‌های بدون پشتوانه بوده است. لیبرال‌ها تقریبا همه چیز را باز نمودند که این موضوع دارای نقص‌های خاصی می‌باشد اما بدون شک باز شدن فضای عقل و اندیشه، موتور محرکه رشد و توسعه کشورهای غربی بوده است که به هیچ وجه به صورت نمادین و سمبلیک مورد تاکید قرار نگرفته است.
نفت در کشورهای غربی یک نعمت است اما در کشورهای جهان سوم یک بلاست! به عبارت بهتر کسی که ارزش پول را درک می‌کند، می‌تواند از نعمت نفت استفاده نماید در حالی که فرد نادان و بدون خرد، نعمت نفت را دلیل فلاکت و بدبختی خود اعلام می‌نماید!

شکر نعمت نعمتت افزون کند ***** کفر نعمت از کفت بیرون کند

منتشر شده در روزنامه جهان صنعت
اشتراک گذاری

درباره نویسنده

امیر بهلولی

امیر بهلولی که نام کامل ایشان «امیر بهلولی دیزگاه» می‌باشد؛ یک شهروند ایرانی است که مهم‌ترین هدفش ایجاد اعتبار می‌باشد تا به وسیله آن دغدغه‌های مختلف خودش، کشورش و احیانا سایر کشورها را حل نماید. امیر بهلولی مولف 3 کتاب «طلا»، «تورم یا حباب تورمی؟» و «گفته‌ها و ناگفته‌های بورس ایران ...» می‌باشد که هر کدام رویه متفاوتی را طی نموده‌اند. کتاب نوشتن به زبان فارسی به هیچ وجه خوشایند نیست و بدیهی است که امیر بهلولی نیز این موضوع را درک کرده است. در حال حاضر شرایط کشور به شکلی است که نویسندگان کتب مختلف شاید تنها برای سرگرمی و احیانا کسب اعتبار به نوشتن می‌پردازند. نکته جالب اینجاست که روند چاپ کتاب در ایران در حال حرکت به سمتی است که ناشران نه تنها پولی بابت چاپ کتاب به نویسندگان پرداخت نکنند بلکه هزینه‌های چاپ کتاب را نیز از آن‌ها دریافت کنند! بها و ارزشی که مردم به کتاب می‌دهند نیز بسیار عجیب شده است به گونه‌ای که کتاب نوشتن را با موتورهای جستجو مرتبط می‌دانند و در نهایت کلید چاپ کتاب‌های گوناگون را فضای مجازی می‌دانند! با توجه به مطالب گفته شده، امیر بهلولی اولویت اصلی خود در موضوع چاپ کتاب را بر پایه تالیف کتاب به زبان انگلیسی و چاپ آن در خارج از ایران قرار داده است. نویسنده مذکور اعتقاد دارد که به اندازه کافی درباره اقتصاد ایران سخن گفته است و این موضوع در نوشته‌های وی واضح و مبرهن می‌باشد. بنابراین ایشان قصد دارند که از تکرار مطالب مختلف در حوزه اقتصاد ایران پرهیز نمایند و تنها در صورت ضرورت مطلبی را ذکر نمایند.

یک پاسخ قرار دهید